เช็คอาการ เฝ้าระวัง โรคฝีดาษลิง

การแพร่กระจายของฝีดาษลิง เริ่มกระจายมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วยังไม่สามารถควบคุมการระบาดได้ จน WHO ได้ประกาศเตือนถึงภาวะฉุกเฉินด้านสาธารณสุขระหว่างประเทศ ฉะนั้นเรามาทำความเข้าใจ และ เรียนรู้ของโรคกันค่ะ

โรคฝีดาษลิง หรือ ไข้ทรพิษลิง ( Monkeypox ) เกิดจากไวรัส Othoposvirus ซึ่งเป็นตระกูลเดียวกันกับไวรัสไข้ทรพิษ (Smallpox) พบในสัตว์ตระกูลลิง และ สัตว์ฟันแทะ อาการของโรคฝีดาษลิงรุนแรงน้อยกว่าโรคฝีดาษคน ณ ปัจจุบัน ยังไม่มีวิธีการรักษาหรือมียาป้องกัน แต่สามารถป้องกันได้โดยการฉีดวัคซีนป้องกันโรคฝีดาษค่ะ

อาการของผู้ติดเชื้อ

อาการเริ่มแรก จะมีไข้ ปวดศีรษะ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดหลัง ต่อมน้ำเหลืองโต และอาจมีอาการหนาวสั่น ท้องเสีย อาเจียน เจ็บคอ ไอ หอบเหนื่อยร่วมด้วย หลังจากนั้น 1-3 วัน จะเริ่มมีผื่นขึ้นที่หน้าและตามลำตัว ส่วนใหญ่ผู้ป่วยจะมีผื่นที่หน้า ฝ่ามือและฝ่าเท้า ช่องปาก และอวัยวะเพศ ซึ่งตุ่มเหล่านี้จะอักเสบและแห้งไปเองใน 2 – 4 สัปดาห์ ผู้ป่วยส่วนใหญ่แสดงอาการป่วยไม่รุนแรง หายเองได้ แต่อาจพบ อาการรุนแรงหรือมีภาวะแทรกซ้อน ในกลุ่มเด็ก คนที่ภูมิคุ้มกันต่ำหรือคนที่มีโรคประจำตัวสามารถแพร่เชื้อได้ตั้งแต่อาการเริ่มแรกที่มี เช่น ไข้ ปวดศีรษะ แต่ระยะออกผื่นจะเป็นช่วงที่สามารถแพร่เชื้อได้มาก ส่วนระยะที่สะเก็ดแห้งจะไม่มีการแพร่เชื้อ

การติดต่อ

- ติดต่อจากสัตว์สู่คน : จากการสัมผัสสารคัดหลั่ง การโดนสัตว์กัด และ ทานเนื้อสัตว์ที่ไม่สุกพอ

- ติดต่อจากคนสู่คน : จากสัมผัสสารคัดหลั่งและผ่านระบบทางเดินหายใจ

การป้องกันฝีดาษลิง

- หลีกเลี่ยงการสัมผัสสารคัดหลั่ง บาดแผล เลือด น้ำเหลืองของสัตว์โดยเฉพาะลิงและหนู

- หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับสารคัดหลั่ง แผล ตุ่มหนอง ของผู้ที่มีประวัติเสี่ยงติดเชื้อฝีดาษลิง

- หมั่นล้างมือด้วยสบู่ หรือเจลทำความสะอาด

- ใช้ผ้าปิดจมูกและปาก